NOORDELIJKE STERRENHEMEL
ZUIDELIJKE STERRENHEMEL
De pijl wijst naar de lente-equinox. De sterrenbeelden zijn gemarkeerd met de Abraxas-codes.
Als een heldere, glinsterende band strekt de Melkweg - ons melkwegstelsel - zich uit over de sterrenhemel. In de mythen van oude culturen is het de straat waar de zielen van de ongeborenen en de overledenen op lopen. Pas sinds de uitvinding van telescopen, astrocamera's en radiotelescopen is het melkwegstelsel een onderzoeksobject en oorzaak van verschillende theorieën over de oorsprong en vorm van de ruimte. Het bestaat uit sterrenclusters, planetaire nevels, donkere en gloeiende gaswolken, spiraalvormige nevels (die niets meer zijn dan verre melkwegstelsels) en 200 miljard verschillende vaste sterren, waarvan onze zon een typische vertegenwoordiger is. In de sterrenbeeldopstelling van Swan zie je een sterrenbeeld dat lichtjaren weg is. De melkwegstelsels hebben de neiging om groepen te vormen. Onze groep beslaat een ruimte van 3 miljard lichtjaren en bevat 18 sterrenstelsels. Onze "naburige straat" in de ruimte is de Andromeda nevel.
In onze breedtegraden staat de poolstern ongeveer halverwege de noordelijke horizon en is een heldere, maar zeker niet de helderste ster aan de hemel. Net als de zon en de meeste sterren is het een vaste ster die zijn eigen licht produceert. Het is van groot belang voor oriëntatie in de lucht. Met behulp van de Sky Trolley kan hij gevonden en snel ontdekt worden als de ster waarlangs alle anderen zich omdraaien, terwijl hij de enige lijkt te zijn die stilstaat. De reden hiervoor is dat het precies in het verlengde van de aardas staat, zoals weergegeven in de tekening. Deze as tussen noord en zuidpool staat niet loodrecht op de baan van de aarde, maar is schuin - als een enorme gyroscoop draait de aarde rond zijn as. Een rotatie van een gyroscoop duurt 26.000 jaar; het "Lentepunt" - 21 maart - loopt door alle 12 dierenriemopstellingen. Dus deze dag stond voor 7000 in de stier, liep toen door de ram, staat vandaag in de vis en gaat door naar de Waterman.
De leeuwen staan aan de hemel, het kleine boven de achterkant van de grote.
Regulus (R) wordt beschouwd als het hart van de grote leeuw. Het is een van de helderste sterren aan de hemel en wordt ook wel King's Star genoemd. In de sprookjes en fabels van alle volkeren is de leeuw de koning der dieren. Volgens de Griekse legende was de eerste taak van de held Heracles het doden van de onkwetsbare Nemish leeuw - toen zijn pijl wegglijdt, dapper de leeuw in het hol van de leeuw en wurgt hem in zijn armen. Het hoofd van de Untier werd zijn helm, de vacht zijn jas.
Hij heeft een familiegevoel en een warme gezindheid. Zijn aanleg is nobel, zijn uiterlijk is niet vrij van een verlangen naar prestige. Hij is erg trots en wie hem beledigt, zal niet ongedeerd blijven. Hij staat graag in het middelpunt van de belangstelling, hij is communicatief en vrolijk. Het diepste interieur is echter omringd door een ondoordringbare muur.
Kanker is een tamelijk onopvallende constellatie. Volgens de Griekse legende was hij hechte vrienden van de Waterslang en dapper hielp hij haar in de strijd tegen Heracles door de held meerdere malen in haar hiel te steken - wat Heracles erg vervelend vond.
In de natuur zijn er rivierkreeften, krabben, ridderkrabben, de palmdief, die kokosnoten van de boom kunnen halen en openen, kreeften en kreeften behoren tot de vele duizenden verschillende soorten. De heremietkreeft spendeert zijn gevoelige buik in de schelpen van porseleinen slakken of kokkelschalen en is voortdurend op zoek naar steeds grotere, goed passende behuizingen tijdens het groeiseizoen.
Hij is huiselijk, gevoelig, soms ook overgevoelig. Als vriend is hij betrouwbaar en behulpzaam, teder en trouw in liefde. Hij combineert vindingrijkheid met handvaardigheid, is artistiek getalenteerd en vol uithoudingsvermogen.
De tweeling kan je niet missen in de lucht. Pollux (P) is een van de helderste sterren nauwelijks minder helder is het interessante meervoudige systeem van Kastor (K). Een grote en twee kleine sterren draaien om elkaar heen met onzichtbare metgezellen, waarschijnlijk planeten, een gemeenschappelijk centrum.
In de Griekse legende van Dioscury zijn de tweeling de zonen van Zeus en Leda, maar alleen Pollux is onsterfelijk zoals zijn vader. Wanneer Castor in de strijd valt met de scherpziende Lynceus en de sterke Idas, smekt Pollux Zeus om hem te laten sterven, omdat hij meer van zijn broer houdt dan van zijn leven. Zeus geeft de fraters in plaats daarvan toestemming om dood en onsterfelijkheid met elkaar te delen: Samen brengen ze één dag door in de onderwereld en één dag op aarde.
Hoge idealen vechten in zijn ziel met zelfzuchtige impulsen. Alleen op een meer volwassen leeftijd vindt hij harmonie. Geestelijke behendigheid en gezelligheid maken het leven gemakkelijk.
Deze uitgebreide constellatie werd stieren genoemd voordat de meeste sterrenbeelden een naam hadden. Zijn hart is de stralende Aldebaran (A), een zogenaamde rode reus van immense hitte.
Volgens de oude Sumerische legende maakt de peter Anu het hemelse beest, dat Ishtar tegen hun aanvallers moet beschermen.
Zeus transformeert zich in de Griekse legende tot een stier om het betoverende Europa te ontvoeren. Een zoon van dit avontuur is Minos. Wanneer hij koning van Kreta wordt, weigert hij de goden te danken. Als straf baart zijn vrouw de Minotaurus - een monster met het hoofd van een stier en een menselijk lichaam waaraan jonge meisjes en jongens in het labyrint worden geofferd.
Hij houdt van al zijn geliefden met plezier, kan zich van niets scheiden en niemand scheiden, is teder, gepassioneerd, jaloers - een onvermoeibare arbeider wanneer de taak hem verleidt - en bazig.
De ram is een onopvallende constellatie. Het heeft zijn grote belang uit de Ram-periode, waarin 5000 jaar geleden kalenders en dierenriemen werden opgesteld. Op dat moment was het voorjaarspunt door Ram gemarkeerd. Zelfs vandaag de dag is de hemeloriëntatie van Ram-tijd nog steeds de basis van alle astrologische berekeningen.
Nadat de ram Phrixos en Helle over de zee gevlogen hadden, werd hij overgebracht naar de hemel. Vanaf dat moment hing zijn gouden vacht in een heilige boom en werd hij bewaakt door draken. Jason - met de hulp van de Argonauten en de tovenares Medea - wist het gouden vlies te beroven. Hij slaagde dus voor de van hem verlangde moedstest en werd koning van Jolkas.
Moed, enthousiasme, vastberadenheid en goede teamgeest maken hem tot een succesvolle man. Met een dorst naar avontuur en sterk zelfvertrouwen is hij spannend in liefde - maar ook veeleisend.
De vissen zijn geen kleine sterrenbeeld, maar ze hebben geen bijzonder heldere of opmerkelijke ster. Aangezien de lente-equinox al zo' n 2000 jaar in dit teken staat, leven we - astrologisch gesproken - in de leeftijd van de vissen.
In het bijbelse scheppingsverhaal vertelt Mozes ons hoe de GOD het water opdraagt om "op te wekken met levende en wevende dieren" nog voor de schepping van dieren en mensen.
Reeds 550 v. Chr. ontwikkelden Griekse filosofen de tegenwoordig algemeen geaccepteerde theorie dat alle levende wezens zich uit het water ontwikkelden.
Hij is vrolijk en bescheiden, houdt van socialiseren en is een geestig gesprekspartner. Zijn voorliefde voor dromen maakt hem ontvankelijk voor kunst, maar doet niets af aan zijn realiteitszin. In liefde is hij teder en attent. Zijn stilte maakt hem een betrouwbare gesprekspartner.
De Waterman klimt op herfstavonden over de horizon. Sadalsud (S) kondigt het regenseizoen aan en in de Arabische astrologie betekent "gelukkigste ster ter wereld".
De Waterman verwijst naar het mysterie van de geboorte: in het water van de vruchtzak "zweeft" het kind in de wereld. Op oudejaarsavond van de vroege Ram-periode ging de zon de Aquarius binnen en werd de geboorte van het nieuwe jaar ingehuldigd. De lente-equinox zal rond het jaar 2100 de Aquarius bereiken. Dan zal de Tijdperk van Aquarius beginnen en vrede, geluk en welvaart brengen.
De mythologie van alle oude volksverhalen verlevendigt zeeën, rivieren en vijvers met menselijke watergeesten. De wrede Nöck steelt kleine kinderen - de verleidelijke zeemeermin trekt mooie jongeren in een nat graf.
Een dorst naar onderzoek en praktische redenen maken hem tot een koele toeschouwer. Hij past zijn opvattingen en gedrag altijd aan de laatste inzichten aan.
De steenbok werd pas onlangs gemaakt uit de geitenvissen van de Babylonische dierenriem.
De Griekse mythologie verbindt de constellatie met Pan, het allesomvattende concept van de oudste natuurlijke religies en geitengod. Ooit volgde hij Syrinx met veel plezier - maar de verlegen nimf veranderde in een riet. Pan knipte zich er uit, de fluit van de herder, waarop vanaf nu liefhebbende weiden speelden. Uit de duisternis van lang vergeten mythen komt Aiga, waarmee hij Aigipan, de geitenvissen, produceerde. Aigipan duikt uit de golven van de oceaan, blies angstaanjagend op de schelphoorn, piekerde de vijanden van Zeus in het Titangevecht en werd als sterrenbeeld naar de hemel getransporteerd. Maar zijn hoorns en geitenpootjes leven in de duivel.
Hij vervult taken gewetensvol en houdt van liefde en succes. Hij is terughoudend om beslissingen te nemen, muzikaal - en koppig.
In de constellatie van de Boogschutter ligt vandaag de winterwende, waarop de oude volkeren van het noorden de winter hebben verbrand en de liefhebbers door het vuur sprongen.
Volgens de Griekse traditie behoort de schutter tot de bergbewoners van de Centaurs. Ooit nodigde de koning van de Lapiths de wilde paarden uit voor zijn bruiloft. Omdat ze niet gewend waren aan wijn, werden ze al snel dronken en probeerden ze de dochters van het land met geweld te beroven. Na een bloedige strijd werden ze verdreven door de Lapieten. Sommigen van hen trokken zich terug in de vulkanische bergen van Magnesia. Daar bewaakten zij een van de ingangen naar de onderwereld en vervolgden de goddelozen met hun pijlen. De anderen vestigden zich in prachtig Arcadië onder leiding van de wijze Chiron.
Met vastberadenheid voert hij taken uit, nog hogere idealen. Hij heeft een groot plichtsgevoel, hij is ambitieus, succesvol, superieur - maar kan soms de zelfbeheersing verliezen.
In het Schorpioen staat een van de mooiste sterren aan de hemel, Antares (A), naast veel heldere sterren. Het is een dubbele ster: Een warme zon circuleert rond een relatief koele, rode reus.
In het oude Sumerische Gilgamesh epicum bewaakt de Schorpioen de poort van Mount Maschu, waar de zon dagelijks naartoe en naar toe gaat. Wanneer Gilgamesh om toelating vraagt, controleert de schorpioenvrouw zijn innerlijke essentie, dan opent de schorpioen man de poort en beschrijft zorgvuldig aan de held de eenzame weg door het bergbinnenland - de nacht - naar de zonnegod.
In de Griekse Orion-mythe zegt de machtige jager dat hij alle dieren kan doden. Wanneer Orion ook de Pleiades volgt, geeft Gaia uiteindelijk opdracht aan het Schorpioen om hem uit te voeren.
In zijn werk is hij betrouwbaar en van rationeel belang - in zijn dierbare vriend, trouw en onzelfzuchtig in het huwelijk - is hij een beetje te zelfkritisch.
De constellatie van de Weegschaal in de Arabische astrologie werd "Chelai" genoemd - schaar - en behoorde toe aan het Schorpioen, die volgens Griekse traditie het oordeel van de goden moest uitvoeren.
In de Romeinse mythologie is de Weegschaal het embleem van Justitia, de godin van de gerechtigheid. De legende gaat ervan uit dat het in de IJzertijd de laatste van de Hemelen was die de aarde vol misdaad verliet en zich als een lichtgevend teken aan de hemel vestigde. Kunstwerken uit latere tijden gaven haar de blinddoek - vooral om ons eraan te herinneren dat we mensen niet moeten beoordelen op hun wereldlijke prestige - maar misschien ook om de godin de ogen van een onvolmaakte menselijke rechtvaardigheid te sparen.
In zijn werk en liefde kenmerkt hij zich door harmonie, liefde voor de waarheid, een zeker gevoel van oordeel en aanpassingsvermogen. Hij vertoont zelden zwakke punten in de besluitvorming of vooroordelen.
Spica (S), de spijker is de helderste ster in de maagd en een van de helderste aan de hemel, daarom werd het sterrenbeeld oorspronkelijk "spike"genoemd.
Toen de oudste volkeren zich vestigden, was de landbouw vooral in handen van vrouwen. In veel gevallen was de moederwet van toepassing en de spijker was het symbool van krachtige vruchtbaarheidsgodinnen. Ze werden gediend door kuisheid, vereeuwiging van de mannen en priesteressen, vereeuwigd in de mythe van het oorlogszuchtige volk van de prachtige Amazones, die liefde vreesden en mannen haatten.
De Grieken trachtten het begin van de graanteelt terug naar Demeter en aanbaden de godin in de oudste geheime cultus van Griekenland - het Eleusinistische mysterie - na de graanoogst, een seizoen waarin de zon het teken van de Maagd was.
Redelijk en praktisch op het werk - verlegen en terughoudend in liefde - zorgzaam in het huwelijk. Liefde natuur, is een beetje te sober.
De Grote Beer zinkt nooit in de noordelijke hemel en is altijd goed te zien. De helderste sterren vormen de luiswagen waarmee de poolster kan worden gevonden. Het staat in het verlengde van de achterste autosterren en vormt het staartpunt van de Kleine Beren.
Kallisto was de mooie prinses van Arcadië. Ze wandelde vaak en graag door de inheemse bossen, zonder te weten dat Zeus haar goed keek. Ze groeide op, werd getrouwd, had een zoon - Arkas - en werd steeds mooier, totdat Hera - Zeus' jaloerse vrouw - haar afgunst en de dringende wens om haar uit de wereld te halen niet langer kon onderdrukken. Ze veranderde Kallisto in een ruige beer. Een paar jaar later schoot Arkas bijna zijn eigen moeder in de jacht - maar Zeus maakte hem tot de Beer en stuurde beiden naar de hemel. Fier boos, verbood Hera de sterrenbeelden van ooit die naar de andere kant van de hemel komen.
De romantiek van Helios met de prachtige Egyptische Klymene is Phaeton. Hij groeide vaderloos op en leed zwaar onder de spot van andere kinderen. Als jongeman ging hij op weg naar zijn vader. Ver achter India bereikte hij het paleis van de Zonnegod toen hij in zijn gouden wagen klom om de dagelijkse reis naar de hemel te beginnen. Phaeton vroeg de vader om slechts één keer met de auto te mogen rijden. Helios, die hem jarenlang verwaarloosd had, ging met een zwaar hart met pensioen. Dapper Heaton schrok weg en verbrandde meteen een grote kras aan de hemel, de Melkweg. Vreesd regisseerde hij de andere kant op en stak Afrika in brand. Sindsdien zijn de mensen daar zwart verbrand. Zeus geworpen een bliksemafleider en Phaeton viel in de Eridanus. De verbrande hemelwagen stopte bij de Groote Bear. Hephaistos moest in zijn vulkanische werkplaats een nieuwe auto voor de zonnegod smeden.
De beker is een kleinere constellatie in de zuidelijke hemel. Beker en wijnstok zijn symbolen van de Dionysus.
De tegenstrijdigheid van de talrijke Griekse mythes over zijn geboorte en leven suggereert zijn oorsprong in de natuurreligies van het Verre Oosten. Hij reisde met een vreemde trawantenne: Satyr was verwant aan de Pan, later Faun genoemd door de Romeinen; Silen leek op de Centaurs, en de maenade hield van vloeiende oosterse gewaden, net als Dionysus. Vrouwen sloten zich vaak aan bij de maenaden tot verdriet van hun echtgenoten. Bij wilde orgies in de bergen's nachts waren ze woedend, dansten ze tot op het punt van zinloosheid en scheurden dieren aan stukken, zelfs mensen waarvan ze dachten dat ze dieren waren. Wijn en religieuze waanzin leidden tot visioenen, bewustzijnsuitbreiding - niet zelden tot krankzinnigheid, het "wapen van Dionysus". De Romeinen namen zijn cultus over, noemden hem Bacchus en vierden de vervloekte Bacchanalia.
De Waterslang is het langste sterrenbeeld in de noordelijke en zuidelijke sterrenhemel.
De negenkoppige slang leefde met haar vriendje, de krab rond Marsh van Lerna. Heracles nam ze met de brandende pijlen uit hun kamp en hakte ze met het zwaard in hun hoofd. Maar voor elk hoofd dat hij wegtrok, groeiden er twee nieuwe hoofden terug. De kanker knikte hem voortdurend in de voet. Herakles riep toen zijn vriend Jolaos op om hem te helpen, die de hals van de Waterslang met fakkels uitbrandde. Nu konden er geen hoofden meer teruggroeien. Slechts één van de hoofden was onsterfelijk, begraven onder een grote steen. Daarna splitst Heracles de romp op en dompelt zijn pijlen onder in de giftige gal van Waterslang. Vele jaren later werd dit zijn eigen straf. Toen zijn jonge vrouw Deianeira schaamteloos werd lastiggevallen door Nessos, schoot Heracles hem met een gifpart. Bij het sterven raadde Nessos de nietsvermoedende mensen aan om zijn bloed als liefdesbetekenis te gebruiken, wat ze deed.
De Grote en de Kleine Hond staan ten oosten van Orion. Sirius (S) is de helderste ster aan de hele hemel en een van onze naaste buren is onze zon. Het is een dubbele ster omgeven door een witte dwerg met superzware materie.
De Grote Hond is Lailaps. Zeus gaf het aan Europa toen hij Europa verliet. Lailaps had het prachtige geschenk dat hij niet kon ontsnappen. Maar hij werd ingehuurd voor een vixen met het niet minder prachtige vermogen dat ze nooit gevangen kon worden. Als Zeus niet had ingegrepen en de dieren naar de hemel had verplaatst, zouden ze tijdens hun eindeloze jacht aan uitputting gestorven zijn.
Het Kleine Hond is Cerberus, die de ingang van Hades bewaakte. Hij begroette de zielen die hun staarten binnenkwamen, maar toen zij Hades probeerden te verlaten, at hij ze op.
Met de oude Teleinen werden honden beschouwd als "spookziend", wat hun soms onbegrijpelijke blaffen kon verklaren.
Van oudsher wordt deze constellatie "Carter" genoemd. Echter, aangezien verschillende Griekse wagenchauffeurs de faam van vereeuwigd te worden betwisten, moet de eer worden gegeven aan de veerman, die een belangrijke rol speelt in de oudste mythen.
In de oudheid werd gedacht dat het omringd was door een rivier, aan de andere kant waarvan de onderwereld begon.
In de Sumerische mythe heet de veerman Urschanabi. Hij neemt de held Gilgamesh, die op zoek is naar het eeuwige leven, aan de andere kant en weer terug - en steekt hem zelfs in die baai, waar Gilgamesh stenen in gewicht steekt en het kruid uit de zeebodem pakt. Helaas wordt het kort daarna door de slang gestolen.
In de Griekse mythe heet hij Charon. Voor hem leidt Hermes de zielen van de overledene, die hij tegenover een obolo's vertaalt - daarom was het heel belangrijk om de overledene een kleine verandering in het graf te geven.
Orion met de drie gordelsterren is een prachtig winterbeeld. Rigel (R) en Betelgeuse (B) zijn beide supergiganten van die zeldzame,"sterfelijke" maat die een supernova kan worden.
In de Griekse mythe is Orion een zoon van Poseidon en de minnares van Eos. In de sportwedstrijd kreeg hij de bewondering van de jachtgodin Artemis. Nutteloos achtervolgt hij echter niet alleen dieren, maar ook de verlegen plejaden die hem vrezen, totdat Gaia uiteindelijk het Schorpioen opdraagt om te eindigen. Dankzij Artemis pleitbezorging wordt hij overgebracht naar een dierenrijke plek in de sterrenhemel.
Orion is de Griekse naam van de machtige jager Nimrod, achterkleinzoon van Noach en voorouder van de Afrikaanse volkeren, oprichter van het Assyrische Rijk en bouwer van de toren van Babel. In het spijkerschrift brengen de kleipanelbibliotheken van Nineveh verslag uit over de wrede daden van zijn opvolgers, maar ook over de cultuur van het ondergeschikte volk, van magie en astronomie.
De Haas is een stralende sterrenbeeld tussen Orion en de Groote Hond. De eer van het eeuwig schijnen in de lucht is niet zozeer te danken aan zijn snelheidsovertredingen als wel aan zijn fabelachtige vruchtbaarheid.
Er wordt melding gemaakt van een konijnenpest, die ecologische problemen heeft veroorzaakt op het kleine eiland Leros bij Karia - een deel van het huidige Turkije. Ten eerste bracht slechts één burger een zwangere vrouwelijke haas van het vasteland mee. De eilandbewoners vonden het dier leuk, ze begonnen het te fokken. Al snel is het echter zo sterk gereproduceerd dat de gewassen niet meer voldoende waren om mensen en konijnen te voeden. De eilandbewoners vroegen Artemis om hulp in geval van hongerdood. De godin van de jacht adviseerde hen om een ketting te vormen en de dieren met stokken de zee in te drijven. Duizenden van hen verdronken er. Maar ze stuurden een konijn naar de hemel. Zo heeft Orion een offer dat zich sneller reproduceert dan hij kan schieten - het herinnert alle jagers eraan om voor de dieren te zorgen, maar niet om ze uit te roeien.
In het sterrenbeeld Perseus staat Algol (A), dat in de oudheid "Demon" werd genoemd omdat het knippert. Algol is een meervoudig systeem waarin een donkere ster om de twee dagen een heldere dubbele ster draait en deze elke twee dagen 10 uur van de aarde verbergt.
Zeus veranderde in een gouden regen om zijn vrouw met Danae te bedriegen. Hera ontdekte hoe dan ook. Perseus, de zoon van Danaes, had dus geen gemakkelijk maar heroïsch leven. Onmiddellijk na de geboorte werden hij en zijn moeder in een krat naar zee gebracht. Ze werden gered, maar zodra hij opgroeide, moest hij het hoofd van Medusa halen - haar gezicht veranderde elke sterfelijke man in steen. Maar de goden hielpen hem: Hermes leende hem vleugelschoenen, magisch zwaard en camouflagehelm - op advies van Athena, de godin van de wijsheid, keek hij Medusa alleen in de spiegel van zijn schild aan, scheidde hij het slangenharige hoofd van de romp en redde Andromeda's leven.
De Pleiades zijn een klein open sterrencluster bij de Taurus. Hun sterren brengen de nevel van gas om ze te verlichten als geesten. Met het blote oog kunnen zes tot acht sterren worden onderscheiden, daarom werden ze in de oudheid van de Zeven Zusters ook wel oogonderzoekers genoemd.
Atlas was de reus die de lucht op zijn schouders droeg. Later veranderde hij door Perseus in het Atlasgebergte om de onderdrukkende last te vermijden. De Meernymphe Plejone was de moeder van zijn zeven dochters Alkyone, Asterope, Elektra, Kelaino, Maja, Merope en Taygeta. Orion zag haar eens op een rivieroever zwemmen en zingen met haar moeder, half verborgen door ochtendmist. Hij brak lusten door de struiken, maar ze vluchtten bang. Zeven jaar lang liepen ze van hem weg, die ze onvermoeibaar door heel Afrika vervolgde totdat Zeus de uitgeputte mensen in de sterrenhemel in veiligheid bracht. Daar volgt hij ze nog steeds op een veilige afstand.
De Sterrenrivier Eridanus strekt zich uit tot ver voorbij de zuidelijke en noordelijke hemel. Het is het spiegelbeeld van alle grote rivieren van de aarde, want ook daarin verenigen vele bronnen zich tot een glinsterende band, die eindigt na talloze lussen en vegen in een breed estuarium.
Volgens de legende werd Phaeton met een bliksemflits uit het Luiswagen van Zeus gegooid nadat hij de aarde in zijn jeugdige roekeloosheid in brand had gestoken. Als een brandende toorts viel hij in de Eridanus en verdronk na zijn onzorgvuldige reis jammerlijk. Zijn halfzusters, de Heliades, verlieten het paleis van de zonnegod en strekten de oever van de rivier. Ze huilden zo onophoudelijk voor Phaeton dat hun tranen amberkleurig werden en ze zelf populieren werden. Zeus laat echter boos alle rivieren los om de brandende aarde te blussen. Zo ontstond de overstroming in de Griekse mythe.
De kleine maar opvallende sterrenbeeld Cassiopeia zwerft achter Kepheus rond de poolster, afhankelijk van de hemelse toestand lijkt het op een moederlijke M of een droevige W.
Kassiopeia was de vrouw van Kepheus, die vele jaren geleden koning in Ethiopië was. Haar enige kind was Andromeda, een prachtige dochter die van haar hield. Andromeda was in feite zo charmant dat de gelukkige moeder ooit trots verkondigde dat ze nog mooier was dan de Nereiden. Dat zou in haar keel blijven zitten, want de Nereiden waren de schoonzus van Poseidon, de gevreesde god van de zee. Natuurlijk hoorde hij de uitspraak en was er erg boos op. Hij stuurde zijn vreselijkste zeemonster weg en eiste dat Andromeda aan hem werd opgeofferd, anders zou hij het koninkrijk vernietigen. De wanhopige moeder van de staat moest voor hem buigen. (De geschiedenis van het wonderbaarlijke heil).
De Driehoek van het zuiden bestaat uit heldere sterren en is alleen te zien in de zuidelijke sterrenhemel.
Het doet denken aan de grote geleerden uit de oudheid. Zonder de hulp van technologie, bijna zonder instrumenten, kwamen ze door observatie, reflectie en uitwisseling van ideeën tot een schat aan essentiële bevindingen, die tot op de dag van vandaag hun geldigheid niet hebben verloren en de basis vormen voor wetenschap en onderzoek.
Eerst noemden zij zichzelf 'wijze mannen'. Pythagoras, die niet minder wijs was dan zijn voorgangers, was de eerste die zich nederig' vriend van de wijsheid' noemde: filosoof. In die tijd was dit beroep veel veelzijdiger dan het vandaag de dag is. De filosofen verkenden alle takken van wetenschap en geest. Ze deden onder andere wiskunde, die op dat moment net zo veel was als astronomie en astrologie gecombineerd. Ze onderzochten de driehoek en ontdekten dat zijn veelzijdige relaties, zoals de grootte van de hoeken of de lengte van de zijden, onderling afhankelijk zijn.
Koningin Cassiopeia wekte met een ondoordachte uitroep de woede van de zeegod op. Dat sommige sterfelijke maagd was mooier dan zijn schoonzus, de Nereiden, hij kon en wilde niet ongestraft blijven. Dus hij bestelde een enorme walvis om in de eerste plaats de kusten van het koninkrijk te ontwrichten, over vissersboten te slaan en havens te vernietigen. Daarna moet het dier naar een bepaalde rots zwemmen en er een prinses geketend eten.
De walvis deed wat hem verteld werd. Toen hij echter naar de rots kwam, was hij ongelukkig dat prinses Andromeda en een zekere Perseus hem opwachten. Hij trok iets uit een tas die nieuwsgierig krulde. In afwachting van zijn favoriete gerecht, de meerkapige pijlinktvis, keek de walvis er gretig naar - en werd door het slangenharige hoofd van Medusa snel getransformeerd tot een rotsachtig eiland. Maar Poseidon legde zijn gehoorzaam beest onder de sterren.
Cepheus was lange tijd geleden koning van Ethiopië, een man die het moeilijk had met zijn oude dag. Op een dag werd hij ontmoet door een delegatie van vissers die klaagde over een enorme walvis die eigendommen en mensenlevens aan de kusten verwoestte. De hulpeloze koning ging op weg naar Delphi om het beroemde orakel in twijfel te trekken. Hij haastte zich terug in een angstaanjagende bliksemschicht en vertelde zijn vrouw Cassiopeia over de schandalige vraag van Poseidon. Maar het welzijn van het land was het eerst - de koninklijke ouders moesten hun enige kind naar een rots brengen en het aan zijn afschuwelijke lot overlaten. Ik denk dat niemand die nacht hun ogen heeft gesloten. Toen een onbekende man op een onmogelijke tijd in de koninklijke slaapkamer barstte en Prinses Andromeda's hand vroeg, beloofden de ouders hem alles als hij haar alleen zou redden, wat hij deed. Hij wilde niet eens het koninkrijk.
De mooie prinses had dapper gebogen naar de Oracle en was klaar om te sterven voor het welzijn van de mensen. Alleen in de donkere nacht verloor ze moed. Ze dacht aan haar arme moeder en begon te snikken. Dat hoorde Perseus, die met zijn vleugelschoenen hoog boven haar door de lucht vloog, blij om zijn overwinning, de gevaarlijke trofee in zijn hand. Hij kwam naar beneden en vond de betoverende Andromeda, die hulpeloos aan de rots werd vastgeketend en op haar zekere dood wachtte. Beiden waren op het eerste gezicht liefde. Perseus hield haar troostend vast aan de hand dat hij hem een paar minuten later in het paleis van haar ouders hield - niet zonder dat hij een tas kreeg die het hoofd van Medusa voor haar dierbaren verborgen hield. Bij zonsopgang hield hij het voor de neus van het monster, die zoals verwacht in steen veranderde. Na de bruiloft stichtte Perseus zijn eigen koninkrijk, waarin veel kinderen geboren werden en heel gelukkig waren.
Pegasus was het gevleugelde stuur van de oudheid, altijd ten dienste van de negen Muses of the arts. Vier muses inspireerden literatuur met hem, twee theater, één lied en één dans met hem - en één bevorderde astronomie.
Als gast aan het hof van Tyrins gaf hij een mandje aan de royalty. Boos, ze eiste zijn dood. Haar echtgenoot wilde het recht op gastvrijheid echter niet schenden en stuurde Bellerophontes met zijn verzegelde doodvonnis naar koning Jobates in Lycia. Jobates heeft de brief pas op de negende dag geopend - en toen wilde hij ook de geliefde niet doden. In plaats daarvan vroeg hij hem zijn land te bevrijden van de vuurspuwende hersenschim. Na een vreemde droom werd Bellerophontes weer wakker op Pegasus? Hij schoot het beest in hoge vlucht en werd zeer beroemd. Maar dit steeg naar zijn hoofd en hij stuurde het gevleugelde paard naar de hemel. Zeus stuurde lastig genoeg een rem, die Pegasus prikte. Hij sloeg en liet Bellerophontes vallen, die hard op de grond viel.
In de sterrenbeeld zwaan wordt het centrum van ons melkwegstelsel verondersteld. Deneb (D) is een van de helderste sterren aan de hemel, ondanks zijn immense afstand. Van Deneb tot aan de aarde duurt een lichtstraal 930 jaar. De snelste vliegtuigen zouden 300 miljoen jaar voor deze route moeten reizen.
In de Griekse mythe veranderde Zeus in een zwaan om Leda te verleiden, waarvan de vrouw van zijn god opnieuw niets op te merken heeft. Het zwemmen Leda is blij met het vertrouwen van het mooie dier en kan gestreeld worden. Dan baart ze twee glanzende eieren. De tweeling glijdt uit één kant, en de prachtige Helena waar omheen de Trojaanse oorlog uitbreekt.
Lohengrin komt uit de Britse mythe van de Heilige Graal. Een zwaan trekt zijn eigen zwaan en niemand mag vragen naar de locatie van zijn reis. De volksverhalen van alle landen betoveren broeders in zwanen, verlost door stille zusters.
De Dolfijn is een klein, zeer mooi sterrenbeeld en niet te ver van de lier verwijderd.
Arion woonde rond 700 v. Chr. aan het hof van Korinthe en was de beroemdste songwriter van zijn tijd. Ze waren terughoudend om hem naar Sicilië te laten reizen voor een zangwedstrijd. Daar zong hij zelf kostbare prijzen en begon hij opnieuw voor zijn reis naar huis. Maar zijn schatten lieten de kapitein niet alleen. Op volle zee besloot hij Arion overboord te gooien en gaf hem nog een laatste wens. Arion nam zijn lier en speelde een melancholiek afscheidslied. Hij gebruikte het om een kudde dolfijnen te lokken. Toen de kapitein de kunstenaar van de Rehling wegduwde, namen ze hem op hun rug, viste de lier uit de golven en droeg hem over de zee naar Korinthe, terwijl Arion zong en voor hen speelde. Even later kwam ook zijn schip daar aan land. De gezagvoerder werd geëxecuteerd. De goden onsterfelijk gemaakt Arion op de dolfijnen terug in de lucht.
In mythologie en heraldiek is de adelaar van groot belang. In de Scandinavische legende is het een symbool van Odin, de wijsste van de Aesir en vader van de mensheid. Hij zit bovenaan de as van Yggdrasil en is alles op aarde. Als symbool van aardse macht ben ik door Ptolemaeus benoemd tot het wapendier van Egypte. De Romeinse keizers en bevelhebbers sierden zich met adelaarsstandaarden. Hij verscheen ook aan Napoleon als een waardig symbool van zijn macht. In de lucht is de adelaar een kleine, zeer heldere sterrenbeeld met Atair (A), een van de helderste sterren van allemaal. Atair is de adelaar van Zeus.
Prometheus was een neef van Zeus en maakte mensen van klei. Toen hij het vuur van het vuur van de goden om hun bestwil stolde, heeft Zeus hem geketend tot een rots als straf. Elke dag kwam de adelaar komen en voedt zich met de lever, die's nachts teruggroeide naar het subhereditaire. Daar hing hij 30.000 jaar aan vast totdat Heracles de adelaar schoot en Prometheus bevrijdde van zijn marteling.
Wega (W) in de lier is de helderste ster van de noordelijke hemel en zal in 12.000 jaar de plaats innemen van de poolster door de gyroscopische beweging van de aardas. De lier is een snaarinstrument en was net zo populair in de oudheid als de gitaar vandaag de dag.
Orpheus kon wilde dieren temmen met zijn lierspel, zelfs stenen en bomen volgden hem als hij dat wilde. Hij was één van de Argonauten - door zijn spel viel de draak die de gouden vlies bewaakte onvermoeibaar in slaap. Na deze reis trouwde Orpheus met Euridike, die al te snel werd gebeten door een giftige slang dodelijk. Orpheus ging de onderwereld in en betoverde Hades en Persephone met zijn bewegende spel. Ze stonden Euridike toe om hem te volgen, maar hij mocht niet rondkijken totdat ze op aarde waren. Omdat hij haar stap niet kon horen, betwijfelde hij plotseling of ze nog achter hem zat. Hij keek om zich heen - en haar schaduw verdween voor altijd in de duisternis.
De constellatie van de draak hult zich enorm over de Polarstern en weerspiegelt de vele dragmonsters van de mythologie, die als taak hebben om altijd te waken over gouden schatten of hoorbare maagden.
In de Griekse legende bewaakt een draak de gouden appels van de Hesperiden en wordt gedood door Heracles - een andere draak bewaakt het gouden vlies.
In Confucius staat de draak symbool voor aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. In het oude China wordt het nationale wapen als gelukkig beschouwd.
Met de aardrovende drakenworm Dahaka verbindt het oude Perzië een speciale drakencultus.
In de Scandinavische mythologie overspant hij de hele aarde als een midgard slang.
Aufgabe der Helden ist es, Drachen auszutilgen. Ausser dem Goldschatz erhält der Drachentöter noch geheime Gaben: Der Genuss des Drachenherzens bringt Kunde der Tiersprache. Das Bestreichen mit Drachenblut macht unverletzbar (wie es von Siegfried im Nibelungenlied überliefert wird). Aber auch kirchliche Heilige wie Sankt Georg haben Drachen überwunden.
M 13 in het sterrenbeeld van Hercules is het mooiste bolvormige sterrenbeeld van de noordelijke hemel. Het is een van de 18 sterrenstelsels van ons lokale systeem en bestaat uit talloze "rode reuzen", de oudste van alle sterren.
Alkmene geloofde omarmd te worden door haar man Amphitrion, maar Zeus was Zeus veranderd in Zeus om zijn vrouw Hera te bedriegen. Herakles, het kind van deze slingering, is achtervolgd door Hera's vijandschap voor het leven. Onmiddellijk na zijn geboorte stopte ze voor hem twee slangen in de wieg, die hij gemakkelijk verpletterde. Hij groeide tot een enorme fysieke kracht. Twaalf heldhaftige daden werden hem toegewezen, waarbij hij in talloze andere avonturen overwonnen werd. Na een glorieus leven stierf hij aan het gif van Waterslang. Zijn vergoddelijking werd overgenomen door de Romeinen. Ze fuseerde met hem samen met haar man Hercules. In de astrologie werd hij gelijkgesteld met zijn twaalf daden op het pad van de Zon door de dierenriem.
De aansluitende constellaties slangen Slang en Slangendrager (gestippelde lijn) worden in de astronomie afzonderlijk vermeld.
Klassieke mythologie verbindt beide sterrenbeelden met de Griekse Asklepios, die de Romeinen Aesculap noemen. Hij geniet van een soortgelijke aanbidding als God; zijn mijlpaal is de Esculaap. De beroemde arts wordt beschouwd als de zoon van Apollo - de god van de jeugd, genezing en waarzeggerij en hoofd van de muses. Als discipel van de wijze Chiron leert Aesculap de kunst van genezing zo perfect dat zijn vaardigheid onmetelijk nuttig wordt voor de mensheid, maar voor zichzelf noodlottig. Hij is aanmatigend genoeg om een dode man weer tot leven te brengen. Zeus straft de wonderarbeider met een dodelijke bliksemflitser - Apoll zet hem onder de sterren.
In de Sumerische mythe steelt de slang het kruid van het leven van de mens - het schuift zijn huid naar eeuwige jeugd en onsterfelijkheid, terwijl de mens de dood moet accepteren.
De karakteristieke constellatie van de Noordelijke kroon wordt ook wel "Diadem der Ariadne"genoemd.
Achter de rug van de koning van Athene verleidde Poseidon de wijze Aithra. Ze beviel Theseus, die door de wijze Chiron werd opgevoed, en die veel heldhaftige daden verrichtte voordat hij zich vermengde met de slachtoffers die Athene naar Minotaurus op Kreta moest sturen. Van de amfitrieten, die in tegenstelling tot Hera niets hebben toegevoegd aan de zijsprong van haar man, krijgt hij een heldere gouden tiara. In Kreta won Theseus de liefde van Ariadne, de mooie zus van het monster. Ze gaf hem goed advies en de bal van de draad. In het labyrint verlichtte de tiara voor hem. Theseus plaatste de Minotaurus en doodde hem - en vond de uitgang met de draad. Hij ontvoerde Ariadne en gaf haar de tiara voor haar bruiloft. Toen ze zwanger werd, verliet hij haar. Dionysus volgde haar en gooide de tiara naar de sterrenhemel.
De Raaf is een klein sterrenbeeld dicht bij de beker aan de zuidelijke sterrenhemel.
In het Sumerisch Overstromingsrapport worden duif, zwaluw en raven achtereenvolgens door de ark uitgezonden om land te vinden. Slikken en duiven komen terug, alleen als de raaf afwezig is, geeft Utnapishtim ook de andere dieren vrij.
Na de Bijbelse Overstroming vliegt Noach vliegt de raven heen en weer totdat de wateren zijn gevallen, pas dan stuurt hij de duif terug met de olijftak.
In de Germaanse mythologie zitten de raven Hugin en Munin op de schouders van Odin, vliegen elke dag uit om de tijd te verkennen en zijn een symbool van Odins alwetendheid.
In Griekenland wordt de raaf beschouwd als een wijze, profetische vogel en is heilig voor de Apollo. Maar omdat hij zijn minnares aan de kaak stelt, transformeert Apollo zijn oorspronkelijk wit verenkleed in zwart en plaatst het in de sterrenhemel als een waarschuwing voor kwaadwillige gekletsers.
De wolf is een sterrenbeeld van de zuidelijke hemel.
Volgens de Griekse traditie is de koning Lycaon van Arcadië er onsterfelijk in vereeuwigd.
Toen Zeus ooit naar de aarde ging onder het mom van een zwerver om de geruchten over de corruptie van de mensheid ter plekke te testen, was hij ook te gast in Lykaon. Hij wilde God op de proef stellen en gaf hem het vlees van een kind in een stoofpot. Zeus veranderde de koning in een wolf.
In Rome was de wolf heilig voor de oorlogsgod Mars en een wolf verzorgde zijn zonen Romulus en Remus, de tweeling die Rome oprichtte.
In de Norse mythologie proberen de fenrirwolf, zon en maan steeds opnieuw te eten - de uitleg van de verduisteringen - die hij uiteindelijk zal slagen op de dag van het einde van de wereld.
De bijgeloof van de weerwolf was wijdverspreid onder alle volken: mensen die's nachts wolven worden en zich aansluiten bij de roedel wolven die huilen.
De sterrenbeeld Phoenix staat aan de zuidelijke hemel en is pas sinds de 17e eeuw bekend.
De Phoenix is de legendarische heilige vogel van de Egyptenaren. Het heeft paarse en gouden verenkleed en brandt elke 500 jaar in zijn kruidennest. Hij is verjongd, komt uit het vuur tevoorschijn, steekt zijn as op in mirre en brengt ze naar Heliopolis.
Er is nog steeds een pilaar van de beroemde zonnetempel, die werd beschouwd als de bron van alle wijsheid in de Oude Wereld.
Phoenix betekent "gouden huid". De Feniciërs kregen hun naam van hun roodbruine huidskleur. Deze belangrijke handel heeft een eerbetoon gebracht aan een natuurlijk geloof. Veel van zijn mythen kwamen uit de verloren religies van het Oosten. In de Phoenix woont Melkart, de jaarlijkse god van de Feniciërs die, net als Abraxas, de liefdadigheid en bederfelijke krachten van de hemel verenigt. Melkart brandt zich in de zomerhitte om in het voorjaar weer tot nieuw leven te komen.
De sterrenbeeld van de Duif kreeg pas in 1679 zijn naam De planeten bewegen niet alleen rond de zon - ons hele zonnestelsel beweegt met een snelheid van 20 km/sec door de ruimte, terwijl het de duif in zijn rug heeft en de sterrenbeeld Hercules als bestemming. In de duif zweeft een donkere wolk van sterrenstof, die lang geleden door ons zonnestelsel werd gekruist - de ijstijd had kunnen ontstaan.
De postduif is al duizenden jaren bij alle volkeren van het Nabije en Verre Oosten bekend, hoewel het nog steeds niet helemaal duidelijk is welke zintuigelijke organen de duif in staat hebben gesteld zich te oriënteren.
In Griekenland was Venus heilig en symbool van getrouwde liefde en harmonie. Er was een regelmatige post in Rome. De kruisvaarders brachten de postduiven naar Centraal-Europa. Snel en stiekem brachten ze berichten uit. Als "duif"was het nuttig voor de beurs.
De constellatie van Argo overspant een groot deel van de zuidelijke hemel en is verdeeld in drie delen door de moderne astronomie: Kiel, Kompas en Zeilen.
Jason liet de Argo bouwen, het meest geavanceerde schip dat de Oude Wereld ooit had gezien, en verzamelde de machtigste helden om hem heen, waaronder Heracles, Castor en Pollux en Orpheus. Daarna gingen ze de gouden fleece beroven. Op de reis passeerde de Argonauten talloze avonturen. In het magische land van Colchis moest Jason met vuurspuwende stieren ploegen, de drakentanden zaaien, ontspruiten uit de krijgers en de eindeloze draak veroveren die de gouden vlies bewaakt op de heilige boom. Hij overwon alle gevaren met de Argonauten en de hulp van de tovenares Medea, die hem onsterfelijk hield. Hij keerde terug met het vlies en Medea na een gevaarlijke terugreis, maar beiden brachten hem geen geluk en later verpletterden de planken van de Argo hem.
Het zuidelijke Kruis is de decoratie van tropische nachten. De vier heldere sterren zijn omringd door de schittering van de Melkweg. Net als de poolster in de noordelijke hemel is het kruis georiënteerd naar de zuidelijke hemel, omdat zijn lange lichtbundel precies op de zuidelijke pool gericht is.
Kruisiging was gebruikelijk in alle landen van de oudheid. De slachtoffers werden echter slechts vastgemaakt. Boven de kerkelijke betekenis van het kruis wordt gemakkelijk over het hoofd gezien dat het als een picturaal symbool en een combinatie van woorden in de alledaagse wereld vaker dan enig ander symbool wordt afgebeeld. Er zijn kruistoetsen, dwarsbalken, kruistoetsen, kruisbeenderen, kruisbestuivingen, kruisbestuivers, kruiswoordpuzzels, het Rode Kruis, het Askruis en het kruisblad in het kaartspel. Iedereen die niet heeft geleerd om schildert' zijn kruis' te schrijven en maakt' drie kruizen' als er iets onaangenaams over is. Tegenwoordig is het oversteken van wegen vaak een verwarrende plek. De levensweg leidt soms ook tot een kruispunt en dus tot een beslissing voor een bepaalde richting.
De constellatie van Centaur ligt dicht bij het zuidelijke kruis. De centauren van de Griekse mythologie waren weerbarstige ruwbekken, half menselijk, half paard. Na de strijd met de Lapiths vestigden sommigen van hen zich in Arcadië onder leiding van Chiron. Daar was de wijn hun straf. Ze werden gewekt door zijn geur en wilden het stelen van de vredige Pholo' s, van alle mensen, toen Heracles te gast was in zijn huis. Er ontstond een bloedige brawl en Heracles moest elkaar weer ontmoeten en wraak nemen op hem die stierf.
Chiron was de wijsste geleerde van zijn tijd, beroemd voor genezing en beeldhouwkunst. De belangrijkste helden ontstonden uit zijn discipelen. Hij was de enige van de centaurs die onsterfelijk was. Hij leed aan afschuwelijke kwellingen toen het gif van Heracles hem per ongeluk in dat gevecht trof. Hij had graag gestorven willen zijn, maar alleen zijn transfer naar de sterren kon hem verlossen.
